Babama
Bir kere ölür
insanın babası
İki değil.
Üzgünüm
Bir kere babam
ölmüştü de
Ondan cevap
verememiştim telefonuna
Kalbim uzandı da
sana
Acımın eli
varmadı
Su gibi akıverdi
günler
Hızlıymış gibi
geldi
Nefes yerinde donmuşken
Bir kuş geldi
pencereme
Babam sandım onu
Besledim çekirdekle
Sonra karşılıklı çitletir
Güleriz sanmıştım
Uçtu
gitti
Olsun
Alışıktım
gitmelerine
Yine gelirdi ne
de olsa.
Rüyama gelirdi bu
sefer
Boyardık herşeyi
rengarenk
Ben affederdim
onu
O da tamam kızım
derdi.
Bu böyle sürerdi.
Bir kere ölür insanın
babası
İki degil.
Ve hiçbir şeye
benzemez acısı.
Yorumlar
Yorum Gönder