YİTİK ŞİİR

 dolunayın gümüş telleri saçlarına düşer

yıllar bir sandalla karsı kıyıya usulca gecer
sapsal kedi yüzüne dipsiz kuyu çizer
ermeni teyze oturur iskemlesinde gözleri keder

hikayesi belli ki kendisine özel
bilmez ama ne de çok digerlerine benzer
sürülmüşler anılarından uzağa birer birer
unutmadikca çıkarlar su üzerine sebepsiz yitenler
bizse rüyadan uyanırız ansizin teker teker

HS 24.04.2013